Toertocht Jisperveld

Op de voorgrond Hans en Anneke Reijers tijdens de toertocht Jisperveld, zaterdag 18 juni. Het Jisperveld is een veengebied vlakbij het Alkmaardermeer en een beschermd natuurgebied. De Poelboerderij is een ontmoetingscentrum van Natuurmonumenten en daar kregen de deelnemers koffie plus een interessante lezing over de geschiedenis van de Zaanstreek en het Jisperveld. Zeven jollen hadden zich opgegeven. Een divers gezelschap: van amateur bootbouwers (Chris Slagmolen) tot echte toervaarders (Willem Leopold, Fred Sleutel) tot fanatieke wedstrijdzeilers (Hans Reijers, Fred Udo, Pieter Bleeker, Mea Nota met oudere zus Petra). Het weer was redelijk, beetje buiig en zeker op het laatst best een harde wind. Maar een prachtig gebied en helemaal geschikt voor de 12voetsjol. We kregen dan ook bekijks, veel mensen die vanaf de kant foto's hebben genomen en vervolgens vroegen wat voor type boot dit wel niet is. Halverwege de dag was het tijd voor de picknick, maar omdat de beoogde plek aan lager wal lag, moesten we improviseren. Sommigen gingen voor anker, anderen maakten aan de sloep van Anjo vast, maar vanwege de enorm drassige ondergrond slipte het anker al snel. De boterhammen smaakten er niet minder om. Na de pauze is nog een 15 kilometer gevaren, door smalle boerensloten, waarna het tijd werd voor het afsluitende drankje en het diner.

Anjo Klinkenberg, tweede van links, is regiocommissaris Westen en heeft de tocht georganiseerd.

Aan de wind door de smalle vaarten van het Jisperveld. Aan de kant is het ondiep en zit je snel vast in de veenprut.
Voor meer foto's klik op jisperveld

Geen risico

Omslaan met de 12voetsjol is geen pretje. Het is me twee keer overkomen, waarbij het zelfs een keer de voorpagina van de de leeuwarder courant heeft gehaald. Dat was in 2011. Na een lang aan de windsrak op het Sneekermeer met hoge golven, stond het water boven de vloerdelen. Direct na het ronden van de ton moet je zorgen dat het water niet naar voren stroomt. Dus op de spiegel gaan zitten. Dat hebben we niet gedaan, waardoor we net als de Titanic ten onder gingen. Het eerste wat je daarna moet doen is de zelflozers dicht doen en het zwaard omhoog. Als je een emmer hebt, kun je misschien de boot leeghozen. Maar meestal lukt dat niet. In dat geval moet je gesleept worden. Sinds die tijd heb ik altijd een sleeplijn aan de mast vast gemaakt, wat trouwens ook een nieuwe regel is. Als landvast is een dergelijk lange lijn niet praktisch. Naast de sleeplijn heb ik dus nog een landvast van een meter of drie. Zie onderstaande foto.

voor de wedstrijd kun je ook de nodige voorbereidingen treffen om de schade te beperken. Zorg dat alles vastzit. Ook je vloerdelen. Je wilt niet weten wat allemaal wegdrijft als je kopje onder bent gegaan. Luchtzakken: 4 stuks van 50ltr is verstandig. Kijk ook eens naar het zwemvest op de foto. Het was een goedkoop model en dat is te zien. Nog een tip: blijf altijd bij je boot. Mocht je onder het zeil terecht gekomen. Omhoog drukken en zorgen dat je er onderweg komt. Klim op de boot bij het zwaard als de mast in het water ligt en probeer de boot weer recht te krijgen. Eigenlijk moet je het gewoon een keer uitproberen. Maar dan wel in de zomer als het water op temperatuur is. In het voor en najaar is omslaan best gevaarlijk. Daarom geen risico. In de voor de wind het zwaard naar beneden en de neerhaler behoorlijk strak. En ook verstandig: draag een wetsuit of een droogpak. En altijd een zwemvest.