Er is veel gedoe over het mastblok. Er zijn 4 mogelijkheden:
1 De TC van de twaalfvoetsjollenclub wil alles conform tekening met een tolerantie van 2 mm. Het watersportverbond heeft aangegeven dat handhaving van deze rigide norm praktisch niet uitvoerbaar is en gaat daarom niet akkoord.
2 De TC van het watersportverbond heeft daarom aangegeven een norm van 5mm te willen invoeren. Het vaste mastgat mag max 41 bij 41 mm zijn.
3 Fred Knitel en Pieter Bleeker hebben een norm voorgesteld van 10mm. Dat geeft ruimte voor het maken van een kleine sleuf. Met behulp van blokjes kun je voor de wedstrijd de mast een beetje verstellen: iets naar voren of naar achteren. Dat heeft veel invloed op de snelheid van de jol door verschuiving van het zeilpunt t.o.v. het lateraalpunt. Dat is te merken aan de druk op het roer. Een jol is hier zeer gevoelig voor: langzame jollen kunnen op deze manier snel worden gemaakt en snelle jollen langzaam. Gaan we toch een beetje de moderne (Italiaanse) kant op. Het kost niets, doet geen afbreuk aan het klassieke karakter van de jol en het wedstrijdzeilen wordt er attractiever door.
4 Een rail i.p.v. een mastgat van 41 bij 41 mm is in italie de standaard. Met twee trektouwen kun je zelfs tijdens de wedstrijd de mastvoet nog verstellen. Jeroen de Groot is als echte wedstrijdzeiler hier een voorstander van. Patricia Surendonk komt vaak in Italie en heeft aangeven dat Nederland met zijn tijd mee moet gaan, als je jongeren wilt interesseren voor de jol. Zij hebben dit supermoderne voorstel niet ingediend, omdat ze weten dat het toch nooit door de ballotage commissie zou komen. Ze hebben daar gelijk in want zelfs voorstel 3 is afgewezen door de TC van de twaalfvoetsjollenclub en het watersportverbond.
Op de technische vergadering van 14 februari kan gestemd worden over optie 1, 2 of 3. Zie voorstel J.2.15. De meerderheid beslist.