Edwin Burggraaf

Edwin Burggraaf heeft in 2019 jol 17 gekocht. Een Abeking en Rasmussen jol met bouwjaar 1922: een echte klassieker c.q museumboot. Hij maakt zijn jol nu wedstrijdklaar en vond deze blog daarbij wel een handig hulpmiddel. Hij stuurde mij een ontwerp van de lazy bones, ofwel een steun voor de mast, giek en gaffel. Zeker handig tijdens het vervoer van een jol op de trailer. Zie hier.
Een beschermhoes voor het roer zorgt tijdens het transport niet voor beschadigingen. Best wel een duur ding, als je het koopt bij een zeilmaker. Wat ook kan, is er zelf één maken. Het ziet er zeer solide uit. zie foto boven: Edwin en zijn eigengemaakte hoes.

Neerhaler of grootschoot

Wat is beter aan de wind: de grootschoot vastzetten en vlagen opvangen met de neerhaler. Of de neerhaler vastzetten en continue de schoot losser of strakker zetten. De regio Loosdrecht heeft een professionele trainer ingehuurd, Mark Schuurmans, en hij propageert de eerste stelling. In de regio Noord wordt de tweede stelling gepropageerd. In dat geval kun je volstaan met 1 curry klem onder de bank voor de neerhaler. Je hoeft immers niet continue de neerhalerspanning aan te passen. Af en toe een beetje als de wind in sterkte verandert. In de regio Loosdrecht is veel animo voor 2 curryklemmen onder de bank (Het italiaanse systeem): handig als je continue de spanning van de neerhaler wilt aanpassen.
Een bekend gezegde luidt: "The proof of the pudding is in the eating". Met andere woorden: de winnaar heeft altijd gelijk. Als bij het komende NK, de eerste 5 uit de regio Loosdrecht komen, heeft methode 1 gewonnen. Als de eerste 5 uit de Regio Noord komen, methode 2. Persoonlijk denk ik dat Mark Schuurmans veel ervaring heeft bij "normale" boten met een torentuig. Maar een jol is een a-typische boot met een emmertuig, Daarom adviseer ik methode 2. We zullen het zien op het NK: Alleen het corona - of het zwaardkast virus kunnen nog roet in het eten gooien. In 2019 heeft geen enkele Noordelijke zeiler meegedaan aan het NK op de Loosdrechtse plassen, vanwege het zwaardkast virus. Op de foto Marcel Bleeker, de zoon van Wim Bleeker in zijn 12voetsjol NED657. Zowel de neerhaler als de grootzeilschoot zijn hier goed te zien.

Grootzeilschoot klemmen

Edwin Burggraaf heeft net een zeer oude jol uit 1922 gekocht: de nummer 17, een Abeking en Rasmussen jol. Hij stelde mij een paar vragen over klemmen voor de grootzeilschoot en het achterlijk van het grootzeil. Hij komt uit de Vrijheid en net als in veel klassen struikel je dan bijna over alle trimtouwtjes. Zijn vraag: wat adviseer je voor een jol? Het antwoord is heel eenvoudig: Keep it Simple. Voor de grootzeilschoot zijn 2 ratelblokken een prima oplossing. 1 bij het voetblok en de ander aan de giek. Altijd de grootzeilschoot in de hand houden is het beste. Goed voor de snelheid en het voorkomt ook een nat pak. De echt goede jolzeilers, zijn altijd met de schoot bezig. Beetje aantrekken, beetje vieren. Je mag 2 curryklemmen op het gangboord plaatsen. Ook een voetblok met een curryklem is toegestaan. Sommige jolzeilers zijn daar blij mee, vooral als je heel weinig kracht in je armen hebt. Maar als het even kan, niet doen: gewoon 2 ratelblokken en een schoot van 6mm, 12 meter lang. Advies SSR light, te koop bij de lijnenspecialist.
Wat betreft verstelmogelijkheden op de giek. Advies: Niet doen. Een gat boren op het eind van de giek van 10mm en daardoor heen het achterlijktouwtje van het grootzeil met een knoop vastzetten. Tijdens de wedstrijd kun je het toch niet verstellen. Zet het achterlijk niet te strak (een vouw in het zeil), maar ook niet te los (plooien). Bij een goede stand hoef je er in principe daarna nooit meer aan te komen. Mooi toch: kun je al je aandacht aan de taktiek besteden m.a.w. hoe troef je je tegenstanders af in een wedstrijd. En dat is moeilijk genoeg. Veel efficienter dan gerommel met overbodige trimtouwtjes en klemmen. En veel goedkoper! Op de foto een nieuwe jol de 888 van de auteur. Let op het zwarte stukje tape op de grootzeilschoot: heel handig om precies te zien hoe strak of los je de schoot hebt staan. Belangrijk!!

Giorgio Pizzarello

Giorgio Pizzarello is overleden. Ik heb vaak tegen hem gezeild en met hem samengewerkt om het zeilen in de 12voetsjol op een hoger plan te brengen. Een bijzonder mens, goede herinneringen. In het blog artikel van mijn Italiaanse mede blogger Stefano Tolotti (Flotta Romana) wordt hij uitgebreid beschreven. Alle familie leden veel sterkte gewenst en dan vooral Paola Martinelli. Op de bovenste foto Giorgio en Paola op het terras van de KWVL, nadat ik hem had overgehaald aan het Nederlands Kampioenschap mee te doen. De onderste foto is genomen in 2008, na een zeilwedstrijd in de baai van Napels. Op het water en in discussies over plastic of houten jollen ging het er fanatiek aan toe, maar daarna op de wal waren we weer vrienden.

Colin's choice

The English 12-foot dinghy sailor Colin Blewett (photo) wanted more control in high winds so decided to thin the gaff to make the top of the leach softer. So Colin reduced the section of his gaff by approximately 4mm. The weight saving was almost half a kilo lighter going from 3475gr to 3083gr. To test the change he measured the bend / deflection before and then after thinning. Clamping the gaff at a point 170cm from the bottom black band. (the place where the growl normally sits, through which the trap runs again) he hung an 18lb weight (8.56 kg) on the end of the gaff, the top. In its original condition the gaff was quite stiff: deflecting 30mm. After making the gaff thinner, the deflection increased to 78mm. Almost +50mm more. This +50mm allows more twist in the sail, will it answer Colin’s aim of straight lining in high winds? Time will tell as Colin tests his dinghy and himself in high winds. That's a problem for him now. I advised him fitness is an alternative! That doesn't seem like a good idea to him.

All test results plus photo are in this PDF Colin's Gaff


Hi Pieter,

I have just finished modifying my gaff and am quite surprised how much more flexible it is. Hopefully this will help to de-power the rig in strong winds, if not, I may have to change the helmsman.

Regards,

Colin

De Engelse 12voetsjolzeiler Colin Blewett (foto) heeft de top van zijn gaffel 4mm dunner gemaakt. De gewichtsbesparing ging van 3475gr naar 3083gr. Bijna een halve kilo lichter dus. Daarna heeft hij de gaffel ingeklemd, op een punt 170cm vanaf de onderste zwarte band. Dat is ook de plek, waar normaal de grommer zit, waar de val weer doorheen loopt. Daarna heeft hij een gewicht van 8,56kg aan de top gehangen. In de oorspronkelijke toestand was de gaffel behoorlijk stijf: een uitslag van 30mm. Na het dunner maken van de gaffel was de uitslag maar liefst 78mm. Dus bijna 5cm meer. Deze 5cm zorgt voor meer twist in het zeil. Het doel daarbij is, dat Colin de jol bij veel wind gemakkelijker kan recht houden. Dat is nu een probleem voor hem. Ik heb hem aangeraden als alternatief meer aan fitness te gaan doen. Dat lijkt hem geen goed idee. Hier zijn originele email, incl Engelse humor over het vervangen van de stuurman.

Alle testresultaten plus foto staan in deze PDF gaffel-van Colin.

zie hier het blogartikel, wat Colin heeft geinspireerd tot deze actie.