Bescherming mast

De giek en de gaffel beschadigen de mast. In het verleden werd dat opgelost door leer om de mast te bevestigen en met touwtjes aan te snoeren. Nog steeds een prima oplossing. Epoxy plus glasvezel op de kwetsbare plekken aanbrengen, gebeurt ook. Dat lijkt een goede oplossing, maar is het niet. Mijn broer Wim zag opeens zijn mast knikken. Oorzaak: vocht onder de epoxy zorgde voor houtrot. Nog vroeger werd ook wel een koperen bescherming aangebracht. Met kleine spijkers werd dat dan bevestigd. In de jollenklasse zag je het niet veel, maar wel in de 16m2 klasse. Tegenwoordig is plastic regenpijp van 7 cm doorsnee erg populair in de kleuren grijs, wit of bruin. Normaal gesproken hebben we een hekel aan plastic maar in dit geval is de verleiding wel erg groot, want het is een goedkope oplossing. En daarnaast heel effectief om beschadigingen aan de houten mast te voorkomen. Het zagen van een stuk regenpijp kan je het beste met een kapzaag doen. Vervolgens in de lengte richting doorzagen. Bijvoorbeeld ook met de kapzaag. Daarna wordt het wat lastiger, want om de 3 stukken regenpijp er netjes om te krijgen moet aan de voorkant overal een gleuf overblijven van ca. 1 cm. Eerst de pijp om de mast doen op de juiste plaats en dan netjes aftekenen. Vervolgens kun je met een multitool er een strookje afhalen. Daarvoor gebruik ik het oude stuk mast van mijn broer Wim. Gaatjes boren in de hoeken en met kleine schroeven de regenpijp vast maken. Spijkertjes zou ik niet doen. Als je de mast een keer gaat lakken (heel verstandig) kun je de pijpen er ook weer gemakkelijk afhalen.
Denk wel aan regel 2.5.6: maximale lengte van de bescherming is 115cm. Wil je de giek en de gaffel ook beschermen dan ten hoogste over 50cm. Dat laatste doe ik niet, maar het mag dus wel.

Met een multitool er een scheef stukje afhalen, zodat overal een spleet te zien is van ca. 1cm.

Het uiteindelijke resultaat: drie stukken pijp van ongeveer 25-30cmm lengte. Dus ruim binnen de norm van de NL klassenvoorschriften. Zeker in deze gepolariseerde tijden is het verstandig met elk detail rekening te houden, helemaal als je aan het NK 2025 op de Loosdrechtse plassen wilt meedoen.

Supersuck of Andersen zelflozer?

door Pieter Bleeker

Op de foto een Supersuck zelflozer (bailer) in de kampioensjol 657 Chuchubi van mijn neef Marcel Bleeker. Een de Vlijt jol gebouwd in 1969, waarmee Jeroen de Groot twee keer kampioen van Nederland is geworden. De jol heeft dringend een renovatie nodig, de bailer lekt omdat het rubber is vergaan, daarnaast klemt ie, dus nauwelijks meer op een neer te krijgen. Ook de schroeven steken uit en zijn verroest.
De vraag is wat nu: een nieuw rubber bestellen en de bailer renoveren. Kosten van een rubber ongeveer 30 euro per stuk in Engeland bij Seasure. Of radicaal kiezen voor een andere oplossing: een Andersen super medium bailer bijvoorbeeld, kosten ongeveer 95 euro bij Kuipers .
Volgens de reklame loost een Supersuck ook bij lage snelheden beter, vanwege het venturi effect. Zie informatie van Seasure. Maar in de praktijk viel het mij tegen. Een jol vangt aan de wind, zoveel buiswater. Dat kan ook een Supersuck niet voldoende afvoeren. Met als effect veel water boven de vloerdelen en het risico dat je gemakkelijk kapzeist. Ook een nadeel: Supersucks hebben veel onderhoud nodig. Vaak insmeren met vaseline dus. Mocht je een keer vergeten de Supersuck dicht te doen, spuit het water naar binnen. Heel ongemakkelijk als je even niet in de buurt bent, je boot zit gelijk vol water. Het is dus een nieuwe Andersen bailer geworden voor de 657. Een super medium, met montage van binnenuit.
Een super mini Andersen bailer (77 euro) is ook een optie, wel gemakkelijk want deze heeft hetzelfde gat in de romp als de supersuck (40 bij 85 mm). Een supermidi bailer vraagt 43 bij 110 mm. Maar heeft als voordeel dat het meer water kan afvoeren, Een super medium bailer monteren is wel passen en meten. Het past allemaal maar net in een gang. Met behulp van thixothrope epoxy, dikker gemaakt met katoenvezels, kun je veel repareren. Als kit hebben we Sikaflex 291 gebruikt. De bijgeleverde rubbers hebben we niet gebruikt. Omdat een gang 7 mm dik is, kun je ze beter niet gebruiken om de bailers voldoende te laten afzinken. Voor het monteren, Sikaflex kit op de bailer smeren is het beste en daarna de moeren op de 6 bouten vanuit de binnenkant aandraaien. De bouten goed laten verzinken in het vlak.
Het foto album geeft een indruk van het gehele project zelflozer 657.

Het uiteindelijke resultaat, de super medium Andersen bailer vanuit de binnenkant gezien

Mijn broer Wim Bleeker bezig het gat in de romp op maat te maken voor de nieuwe Andersen bailer

Baldeneysee 5-6 april 2025

Het eerste Friendship evenement in 2025: Duitsland, Essen, Baldeneysee 5-6 april 2025, voor O-jollen en klassieke houten 12voetsjollen. Beide klassen hebben een Olympische geschiedenis: De 12voetsjol in 1920 en 1928, de O-jol in 1936. Noteer het weekend van 5-6 april alvast in je agenda. De zeilvereniging Segler Kameradschaft Essen (SKS) organiseert het evenement onder de naam Ruhrpokal. Inschrijven kan binnenkort.
Er staan 5 wedstrijden op het programma, de eerste start is zaterdag 11:00hr. Donderdag is het clubterrein geopend en ben je al welkom. Vrijdagavond is er pizza in het clubhuis. En zaterdag een diner. Inschrijfgeld is meestal 35 euro waar 1 diner bij is inbegrepen van 25 euro. Aanhang kan ook meegenieten, maar betaalt apart 25 euro.
Adres van het clubhuis mbv google maps.
Voor een indruk en informatie zie de foto's van voorgaande jaren. Let op: Het is traditie dat iedere deelnemer een zelfgebakken taart meeneemt, het gehele evenement kan er dan gratis van genoten worden. Er is beperkt plaats voor campers. Aanbevolen hotels in de buurt: Gastgeb.

Zie het kaartje voor de aanbevolen route naar de SKS. Nadere informatie bij Bert Bos, Reinhard Schroeder of Pieter Bleeker. Contact via de website 12footcwc.org.

Ook in 2024 is het evenement georganiseerd. Zie hier het verslag voor een indruk. Dit evenement wil je echt niet missen.

Altijd spannende wedstrijden voor liefhebbers van klassieke houten 12voetsjollen. Nog steeds een echte eenheidsklasse! De friendship series zijn al 12 jaar een begrip.

Lac de l Eau d Heure 2024

door Anjo Klinkenberg. Zie foto boven, samen met Leen van Willigen in de 840

Zie ook het foto album
en hier een video van Luc Kerremans
Het verslag van Luc Kerremans voor de Tolerant website. Een behoud organisatie en tevens de klassenorganisatie van de Belgische Twaalfvoetsjollenclub.
De officiële uitslagen

Lac de l'Eau d'Heure is een prachtig stuwmeer ten zuiden van Charleroi in België. Vorig jaar had ik ingeschreven voor dit Friendship evenement, maar werd het afgelast wegens de extreme weersomstandigheden. Luc Kerremans van de B48 had toen al een Landall huisje gehuurd voor 6 personen en regelde dat de betaling hiervoor kon worden doorgeschoven naar dit jaar. Ik besloot dus te gaan. De heenreis heb ik in twee delen opgeknipt met een tussenstop in Minderhout, waar onze zoon met zijn gezin woont. Met de jol achter de auto donderdagmiddag 17 oktober vertrokken, daar aangekomen en gelogeerd en de volgende ochtend na de koffie weer verder. Omstreeks 12.00 uur vrijdag 18 oktober aangekomen in Froidchapelle waar Leen van Willigen, Luc Kerremans en Marie-Ange al gearriveerd waren. Pieter Bleeker en Geja waren er al met de camper. Richard Reurslag en Rinette en Tony Peeters arriveren ook in de middag en schuiven bij ons aan in het clubhuis van SNEH dat geheel gerund wordt door de leden. Het Landall-huisje is vanaf 16.00 uur beschikbaar voor ons (Luc en Marie-Ange, Tony, Leen, Anjo) en ’s-avonds gaan we met elkaar eten in een restaurant in Cerfontaine waar maxi-steaks werden geserveerd en de wanden met allerlei foto’s en attributen ter ere van de kannoniers waren behangen. De wedstrijden starten de volgende dag om 13.00 uur, zaterdag 19 oktober. De 5 jollen starten als laatste klasse na de OK-jollen (28) en de Moth Europes (33). De windverwachting is 9 knopen met uitschieters naar 20, dus voor mij alleen veel te veel. Leen heeft zich als bemanning aangemeld en dit heb ik in dank aanvaard. We zeilen zaterdag drie wedstrijden achter elkaar en er is telkens sprake van een voorhoedestrijd tussen de 888 (Pieter) en de 840 (Anjo) en een achterhoedestrijd tussen de B48 (Luc), 170 (Richard) en B46 (Tony)! We zeilen een trapezium met een innerloop waarin twee kruisrakken zitten. Als de wind iets wegzakt heeft de 888 voordeel, maar trekt de wind flink aan dan gaat de 840 met bemanning iets sneller. De eerste wedstrijd wordt gewonnen door de 840 en de tweede en de derde door de 888. Zaterdagavond is er een drie gangen-diner voor ca 60 personen in het clubhuis SNEH voor de deelnemers. Er is gekookt door de leden. Soep vooraf, dan pastei met rijst en een rijst- of vruchtentaartje toe. Chapeau voor deze presentatie vanuit een mini-keukenvoorziening! Na een goede nachtrust is de eerste start op zondag om 10.00 uur. De wind is ca 10 knopen met uitschieters naar 25. Waar voor de OK-jollen en de Moth Europes verschillende keren een algemene en individuele terugroep op het startschip getoond werd, gedragen de vijf jollen zich voorbeeldig bij de start en geen enkele wedstrijd wordt er te vroeg gestart. In de derde wedstrijd wordt de 888 1e en de 840 2e. In de vierde wedstrijd ligt de 888 na het eerste kruisrak voorop en lijkt het even of Tony voor de wind de 840 als tweede boot gaat inhalen. De wind trekt weer aan en in het tweede kruisrak raakt Tony de aansluiting kwijt, de 840 pakt het voordeel van de bemanning en finished uiteindelijk als eerste. Tony vindt het mooi geweest en gaat terug naar de haven. Ook de vijfde wedstrijd wint de 840 en hiermee is de strijd beslecht voor de einduitslag. Dat bijna alle jollen de vijf wedstrijden helemaal hebben uitgevaren met de uitschieters van de wind tot ca 25 knopen is een prestatie op zich, die gemeld mag worden!
De einduitslag is als volgt:
1. 840 Anjo Klinkenberg en Leen van Willigen
2. 888 Pieter Bleeker
3. 170 Richard Reurslag
4. B46 Tony Peeters
5. B48 Luc Kerremans en Marie Ange

Alle deelnemers een prijs: een fles Fagnes Belgisch bier. Richard Reurslag (foto) is een groot liefhebber. De Fagnes bieren zijn ook via hun website te bestellen. Aanrader.

Noordelijke prijzen

Geschreven door Gerrit Klugkist

Prijzen. We hebben overal prijzen voor, wie het snelst is, wie het verst is wie het hoogst is, wie het slimst is en ja dan kan de jollenclub niet achterblijven. Maar waarom krijgt nummer 1 de hoofdprijs, je doet mee aan een spel wat je leuk vindt en dan ben je het snelst af, is het afgelopen terwijl je eigenlijk wel wat langer aan dat leuke spelletje had willen meedoen. Zo zou nummer laatst eigenlijk de eerste prijs moeten krijgen hij geniet het langst van dat leuke spel. Helaas zo zit de wereld niet in mekaar, nummer 1 gaat er met het grote geld vandoor en de rest heeft het nakijken. Daar hebben die slimme Noordelijke jollenzeilers wat op bedacht, onder de eerste prijzen kunnen we niet onderuit maar we stellen extra prijzen beschikbaar voor de snelste stijger (hard lopers zijn dood lopers) bij ons de skreppers prys, de zet-hem-op-prijs voor beginners die er nog niks van bakken maar toch leuk mee doen (alle begin is moeilijk), de noordelijke competitieprijs, wie over een heel jaar aan de meeste wedstrijden meedoet met een bovengemiddeld resultaat( meestal iemand met veel tijd en een partner die hem of zij de vrijheid geeft) en dan hebben we nog de promotie prijs nog die is voor degene die het meest heeft bijgedragen aan de bekendheid en of welzijn van de club en dat is iemand die van een borreltje houdt omdat de prijs meestal een fles Beerenbug van de Wd. Joustra is aangeboden door Jaap Sonnenberg. Als we dan toch namen noemen, de Skreppers prys is aangeboden door Gerard Wuring. , de-zet-hem-op-prijs door Max Breuning, zonder hem had de jollenclub regio Noord, misschien niet eens meer bestaan. De jaarprijs Noordelijke Competitie is in het leven geroepen door Simon Schermerhorn: ontwerp en realisatie. De rvs-midzwaardjes zijn gemaakt door Ton v.d. Toolen, het houten blok is gemaakt en gelakt door Rypke de Jong. Zie voor alle details over de Noordelijke jaarprijs de website van Simon Schermerhorn.
Prijzen zijn er vooral om het kaf van het koren te scheiden, maar uiteindelijk ook weer niet heel belangrijk.

Gerrit Klugkist 814.

Sluitingswedstrijden KWS 2024

Door Marco Piket (zie foto boven in zijn 824 Oranjetipje)

Zie uitslag op de KWS website of in PDF formaat
Zie het foto album met foto's van Pieter Bleeker en Jolanda Piket

Sluitingswedstrijden op het Sneekermeer 28 en 29 september.
Zaterdag zou volgens de weerberichten gepaard gaan met een pittig windje. Tussen de 4 en 5 beaufort is denk ik een redelijke inschatting, waarbij in de buien enkele uitschieters zaten. Het deelnemersveld was zeker gezien de deelname twee weken eerder in Grouw karig te noemen. Boten al in onderhoud, vakantie, diploma-uitreiking van kind, tal van legitieme redenen, maar wel jammer. Van de acht inschrijvers gaf Bart Brijder aan ook te zijn verhinderd dus waren er nog zeven dappere strijders over. Jolanda Piket vond de weersvoorspelling iets te veel van het goede en Leen van Willigen en Gerrit Klugkist gingen als duo op weg in de 814. Na de start bleek al snel dat Durk Zandstra (861) en Victor van Solinge (786) de snelheid er goed in hadden. Tot geluk van de andere drie hadden ze wat moeite met het lezen van de banenkaart waardoor het veld nog enigszins bij elkaar bleef. In het tweede en ook laatste kruisrak bleek Durk Victor te snel af te zijn en kwam als winnaar over de streep. Na een behoorlijke pauze stond de middagwedstrijd op het programma. Nadat de eerste drie klasses al waren gestart en wij aan de beurt waren kwam er een gitzwarte lucht over op het Sneekermeer. Met een enorme hoeveelheid regen en wind. Alles en iedereen werd van het meer gehaald terwijl er al diverse boten panne hadden of waren omgeslagen. Zelf lag ik in de beschutting van de golven op de Zoutepoel. Na ongeveer een kwartier was het meer leeg en de ergste wind voorbij. Om 16.00 zou er weer gestart worden en bij het startschip aangekomen waren Victor en Marco Piket de enige jollen die nog de moed hadden van start te gaan. Na een boeiend één tegen één gevecht wist Marco Piket (824) als eerste door de finish te gaan. De zondag was wat de weersvoorspelling betreft iets vriendelijker, dus waren Leen (848) en Jolanda (558) ook van de partij. Na een kwartier uitstel gingen we van start en op weg naar de groene bovenboei. Tenminste dat deden Durk, Pieter Bleeker (888) en Marco. De rest ging echter naar de blauwe bovenboei. Marco en Pieter draaiden om en gingen alsnog naar blauw, terwijl Durk om groen heen ging. Zes blauwen en éen groene dus. Durk gaf zijn koppositie niet meer prijs, Pieter voer terug naar de tweede plaats en Gerrit legde beslag op de derde plaats. Victor legde nog beslag op de vierde plaats voor Marco en creëerde hiermee een gunstige uitgangspositie voor de laatste wedstrijd. Wie er nu uiteindelijk gelijk had bij de bovenboei blijft een mysterie. Of Durk had gelijk en de 6 blauwen niet of andersom. Geen van de deelnemers vond het nodig hier een zaak van te maken zodat de uitslag bleef staan ongeacht of je de groene of blauwe bovenboei had gerond. Op zijn minst opmerkelijk, ik weet nu nog niet wie er gelijk had. In elk geval was het niet slim van het wedstrijdcomité twee boeien op die plek neer te leggen en dan ook nog vlak bij elkaar. De laatste wedstrijd begon zoals gezegd met Victor op kop van het klassement en met Durk als grootste concurrent. Victor mocht twee plaatsen achter Durk eindigen om totaalwinnaar te worden. Er was immers geen aftrekwedstrijd: alle 4 wedstrijden telden mee. Het derde en laatste kruisrak ging de beslissing brengen. Pieter ging Durk nog voorbij en won de laatste wedstrijd. Durk werd tweede. Leen werd verdienstelijk derde gevolgd door Marco en Jolanda. Victor kwam als zesde over de finish gevolgd door Gerrit waarvoor de wind toch wel weer een tikkie te veel was aangetrokken. Dit alles resulteerde in een terechte totaaloverwinning van Durk Zandstra met Victor van Solinge als runner-up en daarachter Marco Piket als derde. Ik heb ondanks de vele wind op zaterdag en de iets te geringe opkomst een heerlijk zeil weekend gehad, waarvoor dank aan de overige deelnemers.

Durk Zandstra op kop in de zatermorgen wedstrijd (foto Jolanda Piket)

GWS KE september 2024

door Pieter Bleeker

Zie het Foto album en de Uitslagen

Altijd het hoogtepunt van het seizoen in de regio Noord: Het klassenevenement Grou, georganiseerd door de GWS 14-15 september. Met als eerste prijs de zilveren jol, ooit in de jaren 30 verzeild in Indonesië en via een legaat en een besluit van het toenmalige bestuur, geschonken aan de regio Noord. Het heet daarom ook wel de Jan Wiegel prijs. Prachtig zeilweer dit weekend, zonnig en bft 2 tot 3. Maar wel met winddraaïngen van soms 25 graden. Dat maakte het allemaal spannend en onvoorspelbaar, ook omdat de verschillen tussen de noordelijke zeilers steeds kleiner worden. Maakte vorige week Arnold Salverda nog met een eerste plaats in de derde wedstrijd de blits. Nu zeilde zachtweer specialist Gerrit Klugkist in de laatste wedstrijd en vlak voor de finish nog een ééntje. En dat niet alleen, met een 3 en een 4 werd hij uiteindelijk tweede totaal. Geen Bart Brijder, Pieter Bleeker, Floris van der Meer, Bert Bos. Zij kwamen er niet aan te pas, hoewel de verschillen uiterst klein waren. Wel fier op kop ging Wim Bleeker. Hij maakte weer heel weinig fouten en dat betaalt zich uit met een score van 1,2,3,2. Erik van der Meer en Bart Brijder hadden voor aanvang van de vierde wedstrijd ook nog een kans op de hoofdprijs, omdat ze ieder een ééntje hadden gevaren. Maar in de laatste wedstrijd konden ze geen potten breken: Erik 9e en Bart 6e.
De uitwisseling tussen de verschillende regio's wordt helaas steeds minder, maar we waren wel blij dat Olaf Arends en Hero Breuning de moeite hebben genomen helemaal naar het Noorden af te reizen, waardoor het totaal aantal deelnemers op 21 uitkwam. Behalve het zeilen is ook het sociale element belangrijk, daarom is het goed dat we maar twee wedstrijden op een dag zeilen. Zodat er ook nog ruimte is voor een goed gesprek tussen de middag. Op de zaterdag avond weer een geslaagd bezoek aan Kota Radje, het uitstekende Chinese reataurant in Grou. De nieuwe regiocommissaris Tseard de Jong stelde zich voor en heette iedereen welkom. Daarna vroeg hij een minuut stilte voor Jetty van der Kooy(85), zij is eind augustus overleden. Haar man, de bekende zeiler Hans van der Kooy (86) was aanwezig bij het diner en stelde dit gebaar erg op prijs. Zijn betrokkenheid is nog groot, want in zijn tour 16m2 volgde hij alle wedstrijden op de voet.
De prijsuitreiking gaat altijd gedeeltelijk in het Fries, tenslotte is GWS op en top een Friese club. De voorzitter reikte de zilveren jol uit aan Wim Bleeker en uiteraard ook prijzen voor Gerrit Klugkist en Erik van der Meer. Daarnaast een mooie aanmoedigingsprijs voor Jolanda Piket en Erik de Vries. Natuurlijk wil iedereen graag weleens vooraan eindigen, maar we moeten niet vergeten dat ook in de middenmoot en de achterhoede fanatiek wordt gezeild voor een eervol resultaat. En het allerbelangrijkste: genieten van het mooie weer, de vele boten op het water (GWS schouwen en Valken) en uiteraard de plassenbanen, waardoor je ook de schoonheid kunt ervaren van de Wijde EE, de Tynje en het Pikmar m.a.w. het Friese landschap.

Wim Bleeker met de zilveren jol wisselprijs. Bovenste foto: Floris van der Meer in een poging de Tynje door te komen.

Gerrit Klugkist krijgt de 2e prijs. Lees hieronder zijn dankwoord.

Nog na genietend van een prachtig zeilweekend GWS in Grou wil ik jullie bedanken voor de lovende woorden en felicitaties. Wim was natuurlijk de allerbeste, maar voor mij voelde het ook als de hoofdprijs. In de laatste wedstrijd was de Tynje toch weer bepalend. Ik dacht wat zitten jullie hoog en liet me ruim afzakken en had vrij baan. Toch dacht ik steeds waar blijven ze nou, maar ondertussen liep ik lekker in op Bert, die ver op kop lag. Voor de laatste boei liep ik onder Bert door en dacht wat sneu, lig je driekwart van de wedstrijd één en wordt je toch nog gepasseerd maar dat was te vroeg gejuicht, want voor het ronden van de boei was Bert me weer voor. Wat er toen gebeurde geloof je niet maar ik kreeg plotseling een privé vlaag en hing maximaal zodat ik weer boven Bert lag en hem de wind uit het zeil kon nemen,  (Ik heb Tjibbe even bedankt) en zeilde in één slag naar de finish terwijl  anderen nog een keer overstag moesten. Leen wel 5 keer. Zeilen blijft een bijzondere sport. In Langweer was ik in de laatste wedstrijd nog laatste maar ook daar heb ik genoten. Ik hoop dat ik nog lang met jullie mee mag doen.

Met vriendelijke groet,

Gerrit 814

Frisia 163e hardzeildagen 2024

Door Bert Bos

Foto's en uitslagen. Klik hier

163e hardzeildagen KWV Frisia 7 en 8 september. Zaterdagmorgen liep de wekker af om half 7. De start van een weekendje heen en weer rijden tussen Muntendam en het jollen walhalla Grou. Bij aankomst in Grou is het een drukte van belang. Deelnemers en toeschouwers waren vanuit alle hoeken van Grou gekomen naar de haven bij het Marit Boumeester zeilcentrum. Zelfgemaakte bootjes gingen los van de wal als een soort van autonome auto (zelfsturend) van de wal naar een finishlijn zeilend. Winst en verlies zat dicht bij elkaar. Prachtig om te zien. En dan gingen de deelnemers van de hardzeildagen los. 30 m2, Twaalfvoetsjollen, GWS schouwen, flitsen en de Hansa klasse namen een weekend de wateren rond Grou in beslag. Met 14 jollen was de Twaalfvoetsjol weer eens de grootste klasse. De wind zo in de buurt van 3 Bft. liet ons op een rustige manier kennis maken met de nieuwe banen. De Tynje is niet meer als een kruisrak in de banen opgenomen. Dit naar aanleiding van klachten van recreatieve watersporters die het vervelend vonden om wedstrijdzeilers daar tegen te komen en dat ze de recreanten daarbij ruim van tevoren aangaven hoe ze aan de kant moesten gaan zodat de wedstrijden er het minste door werden gehinderd. Uiteraard vind ik daar wat van maar dat houd ik bij mezelf. Baan 5 kreeg voor ons de primeur van de eerste wedstrijd conform de nieuwe werkelijkheid. Een korte start naar de grote gele B boei die voor een aantal jollenzeilers toch niet duidelijk genoeg was. Ze voeren veel verder naar een andere boei. Gelukkig voeren ze terug om zich later toch weer in het wedstrijdgewoel te mengen. Het was mooi weer, mooie wind en een groepje van 7 die als eerste de boven boei ronden. Ikzelf mocht als 7 e aansluiten. Bart Brijder en Floris en Erik van de Meer waren de eerste 3. En dan kwam de vraag naar boven was het de A of de B baan. Bart was gretig en ging voor de lange A baan tot hij zag dat de rest voor de B baan gingen. Dus toch eerst ton 4 en Bart zijn 1 e plaats omruilend voor een 2 e . Ik sloot achteraan bij Pieter Bleeker en kwam in het kruisrak direct in de vuile wind van hem. Dus een klapje naar boven en vrije wind zoeken. Het gat met de overige 7 jollen werd al wat ruimer en plots begon mijn jolletje te lopen en hoogte te pakken toen ik weer overstag gegaan was. Na verloop van tijd zag ik waar de volgende ton lag en kon mijn plan trekken. Ondertussen lag ik al op de 3 e plek. En aangekomen bij ton 13 eigenlijk gelijk met Bart, Floris en Erik om de ton. Als eerste kreeg ik wind en liep weg van de 3 familieleden. Het kruisrak daaropvolgend lag ton 14 op een lastige plek met luwtes. Mijn tegenstanders wilden me toch inhalen en maakten alle 3 een slag naar boven ( richting de luwtes ) terwijl mijn windrichting en -kracht goed bleven. Met heel veel voorsprong ton 14 gerond en daarna was het consolideren. Als eerste finishen en nog alle tijd hebben om de strijd om 2 te bekijken. Ja wie was daar ook weer, Pieter Bleeker die op het eind de hele familie van der Meer/Brijder inhaalde en 2 werd. Dat moment was bepalend voor de einduitslag van het weekend. Na de lunch voor de middagwedstrijd op. Weer een rustige wind en een andere baan. Als 2 e na Erik van der Meer om de bekende gele B boei. Men toen een lag rak halve wind aan de wind met een 6 tal boten naar de eerste boei. Het laatste stuk was kruisen en gingen Erik, Arnold en ondergetekende als de eerste 3 om de ton. Een voor de winds rak volgde waar de wind inzakte. De wedstrijd een uurtje onderweg en Erik op 1, Arnold op 2 en ik op 3. Ik ga overstag in de hoop dat hij over BB iets zou gaan klimmen en dan kon ik de ton aanlopen. Het finish schip positioneerde zich en Erik voor mij langs en boven mij liggend ook richting boei. Arnold kwam er over stuurboord aan en ging onder mij overstag. En toen ging de afkorting vlag erin. Wat een enorme ontlading was dat bij Arnold. Een mooie 1 e , zijn eerste 1 in de Jol. Goed gezeild Arnold. De boten weer op de wal en snel naar Muntendam voor het 50 jarige jubileumfeest van de badmintonclub waar ik mij op dinsdag avond vermaak. De volgende dag weer op tijd opstaan met te weinig slaap. Weer naar Grou. Er staat meer wind. En de 3 e wedstrijd kenmerkte zich door het beperkt inhalen of ingehaald worden. Bart Brijder had zijn achtervolgers goed onder controle. Erik, Pieter en Floris zaten niet ver achter Bart maar het bleef hetzelfde qua posities in het veld. Op enige afstand mochten Arnold en ik ons bezig houden met de plekken 5 en 6. Het was een mooie wind maar met deze windrichting was de baan niet echt uitdagend jammer genoeg. Verderop in het veld met deelnemers werd ook leuk gestreden. Als je ernaar keek dan zag je ook daar de geconcentreerde gezichten van de jollenzeilers en de strijd die onderling werd aangegaan. Aan de wal weer op krachten komen bij Marleen. Een heerlijke uitsmijter en nu een kopje koffie erbij. Gezellig kletsen en de wedstrijden analyseren. Het was spannend met nog een 6-tal kanshebbers op de eerste plek in het totaal. Floris begon ook al een stukje psychologie erin te gooien door maar te blijven zeggen tegen mij dat het wel erg spannend was. Ik bracht daar stoer tegen in dat het helemaal niet spannend was. En dat was natuurlijk wel het geval. We zijn weer gestart en de wind zet toch wel erg stevig door. Voor de start al een volloper die ik leeg kon zeilen. Ook tijdens de wedstrijd overkwam het me iets minder erg. Maar toen kwam er een ruim rak. Erik van der Meer was goed los. Gevolgd door Pieter. Floris en ik waren met de 3 e en 4 e plek bezig. Bart Brijder lag er ruim achter. Ondanks zijn geringe gewicht had Erik de jol goed onder controle en goed op snelheid. Pieter met zijn stormzeiltje zou dan voordeel gehad moeten hebben maar dat kwam er net niet uit. Erik hield zijn 1 e plek mooi vast en liep ook iets uit. Zelf had ik de handen vol aan Floris van de Meer. Altijd een genot om Floris in de jol te zien zeilen, een mooie eenheid samen. Floris haalde me vlak voor boei 14 in en ik lig 4. Ja en toen ben ik maar even gaan reken. Als stand zo bleef zou ik 1 in het totaal worden. Geen risico’s meer en Leen van Willigen in de gaten houden die sterk op kwam zetten. En toen was de finish er. 4 e plek. Voldoende. Boten opbergen en napraten direct de blik naar voren. Volgend weekend weer naar Grou. Bij de GWS wordt het Klassenevenement Noord gehouden. Er zijn tot nu toe 12 inschrijvingen. Er komen er nog wel meer bij. Dat brengt me bij een blik over het hele seizoen tot nu toe. Ondanks dat er geen NK in het Noorden was is het gemiddelde aantal deelnemers per wedstrijd in het Noorden gestegen. Ook is de gemiddelde leeftijd verder naar beneden gegaan. Jolanda Piket en Annabel Westerhof hebben daar een bijdrage aan geleverd en Annette Westerhof volgde dat voorbeeld. Annette heeft de 468 van Hans Nieuwland overgenomen. En dat belooft wat met steeds meer vrouwen aan het stuur van een jol. Denk maar eens aan het NK waar bij de 1 e zeven er 5 vrouwen achter het stuur zaten. En die 2 mannen hadden vrouwelijke bemanning. Ik hoop jullie allen te zien bij GWS en eventueel op het Lac d”Leau d’Heure.

Bert, 859, Uisce beatha

Te koop jol 468

*** deze jol is inmiddels verkocht !! ***
*** wil je een jol kopen of verkopen, stuur me een bericht. Wellicht kunnen we behulpzaam zijn via onze contacten. In het Noorden ontstaat steeds meer belangstelling om aan te sluiten bij onze gezellige groep zeilers ***.


Normaal staan in deze blog geen advertenties voor jollen. Maar in dit geval een uitzondering. Hans Nieuwland is een bijzonder aimabele en technisch goed onderlegde zeiler, maar helaas gedwongen zijn jol 468 te verkopen vanwege gezondheidsproblemen. Hij stelt het op prijs dat een echte wedstrijdzeiler deze jol uit 1943 gaat kopen. En dat is het mooie in onze klasse, je hebt echt geen nieuwe jol nodig om voorin te eindigen. Hans was 4 keer winnaar van de Sneekweek. Door zijn zeilkwaliteiten, maar ook doordat hij veel aandacht had voor de zeilen en rondhouten. En deze zijn allemaal bij de koop inbegrepen. Inclusief een eenvoudige trailer. Aanrader deze jol. 7500 euro is de vraagprijs en dat ziet er heel redelijk uit. Hieronder de bijgeleverde informatie van Hans.

12-voetsjol 468
Beschrijving: De jol is in 1943 door de jachtbouwer/-ontwerper Rikus van der Stadt gebouwd. Met succes is deelgenomen aan wedstrijden (Nationaal Kampioen in 1960 en de jaarprijs van de Jollenclub in 1965). Na vervanging van o.a. de binnen en buiten kiel, bodem gangen, mastdoft, knieën en dolboord is er vanaf 1993 weer met succes wedstrijden gevaren. (o.a. jaarprijs Jollenclub 8x, winnaar Sneekweek 4x)
Uitrusting: Mast, zeilen 4 stuks (Molenaar AP), (Molenaar vlak=Kort en Smits midden), (Kort en Smits;S LM), (Hagoort MW reefbaar). Gaffels 5x. Gieken 3x. Luchtzakken. Kompas. Roeiriemen/dollen. Peddel. Dekkleed.
Trailer: Atlanta met reserve onderdelen.
Extra: 2e mast (z.g.a.n), rvs midzwaard, dekkleed (staande mast), 2e roer met helmstok.
Vraagprijs: 7.500 euro
Informatie: Hans Nieuwland (06-12999696) of Gertjan van der Meer (06-23782300)

Langweer 2024

Door Pieter Bleeker

Vierde wedstrijd. Laatste ton tot de finish. Het zag er niet goed uit: alles was daarvoor fout gegaan wat maar fout kon gaan. De start, de ene misklap na de andere en in het voor de windse rak zat de gaffel opeens klem. Nog maar 1 kruisrak te gaan tot de finish en tot overmaat van ramp ging het ook nog steeds harder waaien. Tot een dikke 4. Nu had ik best veel tijd in de sportschool doorgebracht de afgelopen tijd maar Bert Bos, Bart Brijder, Floris van der Meer en Jaap Wientjes vallen allemaal in de categorie zware jongens. En de ellende was, die lagen allemaal voor mij bij de laatste ton. Vooral Bart was cruciaal want ik moest hem voorbij wilde ik de hoofdprijs nog kunnen winnen. Een vlak zeil en de giek behoorlijk laag zetten met de val helpt wel wat, maar het blijft een lastig verhaal. Tegen 2-pitters als Emiel Westerhof en Annette is het helemaal niet te doen. En zij lagen ook nog eens vlakbij. Evenals Erik van der Meer weliswaar een lichtgewicht, maar wel met een goede techniek. Eerst maar eens een lange stuurboord slag na de laatste ton. Hoeken branden (extreme slagen) is de enige juiste tactiek. Gokken, net als in het casino. En opeens een winddraaiing van 10 graden op mijn kompas. Niet aarzelen, gelijk overstag en de winst pakken. Dat lukte aardig: op Bart Brijder gelijk veel meters goed gemaakt. Hij kwam er over stuurboord aan en ging, heel verstandig, onder mij overstag. Bart heeft zeer veel ervaring en normaal gesproken wordt je er dan uitgeknepen. Maar door het vlakke zeil, de neerhaler behoorlijk strak en elk vlaagje meepakken lukte het wat hoogte te winnen. Helaas ging Floris boven me overstag en legde mij in de vuile wind, dus maar weer overstag. 100 Meter voor de finish kwamen er 3 jollen, vlak bij elkaar over stuurboord aanstormen: Floris, Bart en Erik. Wat te doen? Er gelijk boven draaien met het gevaar dat je er uitgeknepen wordt door deze 3 familieleden. Of doorvaren en dan maar hopen dat je op de finishlijn net voor ze langs kunt varen over stuurboord. Bloedlink, alles of niets. Maar deze keer weer geluk. Plotseling een winddraaiing van 10 graden uit een gunstige richting, een rolltack en dan over stuurboord naar de finish. Aan je tenen hangen met het zweet op het voorhoofd, lukte het om als 2e over de finish te gaan. Na Bert Bos. Maar wel met genoeg ruimte voor Bart, Erik en Floris. En ook Jaap Wientjes en Emiel plus Annette. Veel geschreeuw opeens: Bart, Floris en Erik zijn familie van elkaar, maar dat zegt niets. In een wedstrijd komen andere emoties boven drijven. Ik weet niet wat er precies aan de hand was, maar ze zaten elkaar wat in de weg. Een wedstrijdje zeilen in een echte eenheidsklasse is gelukkig nog altijd een spannend gebeuren. Zeker met een mooi veld van 18 ingeschreven jollen, waarvan het helaas niet iedereen gegeven was alles uit te zeilen. Nick Schepp had te veel met harde wind gevaren en was zeilmoe. Bert Bos zag het eerst ook niet zitten maar was achteraf blij dat hij zondag toch aan de start was verschenen. Zowel in de 3e als 4e wedstrijd zeilde hij voorin.
Langweer is een mooi zeilwater met orginele plassenbanen en een ouderwetse wedstrijd van 1,5 uur. Ook de organisatie en de accomodatie is verder perfect. De havenmeester helpt gewoon mee de jollen uit het water te krijgen. En op de zaterdag avond is er nog feest in Langweer, inclusief kermis. Zo ging dat vroeger ook, café houders organiseerden een zeilwedstrijd, zodat er genoeg reuring was voor een goed gesprek en de nodige drank omzet. En dat allemaal voor de 164e keer. Zie hier de uitslagen van de open wedstrijden Langweer. En ook het foto album.

Bovenstaande foto is van Catharina Drenth. De start van de eerste wedstrijd op zaterdag. Let op de twist in het zeil. Sommigen hebben de neerhaler strak, anderen heel los. Mijn ervaring is, werk veel met de neerhaler. Bij minder wind, neerhaler losser. Bij meer wind, neerhaler iets strakker. Een goede Harken curryklem onder het bankje is dan de sleutel tot succes. In September zijn er nog 3 leuke zeilweekenden in de regio Noord, iedereen is dan van harte welkom een blik in mijn jol 888 te werpen. Er is lang over dit cruciale onderdeel nagedacht.