Dinghy molds

International 12 foot dinghies van de jachtbouw Baaij hadden omstreeks 1930 de naam erg snel te zijn. Toen er een loods afbrandde met diverse Baaij dinghies kon de concurrentie zijn geluk niet op. Eindelijk weer een kans op een overwinning. Toen de jachtwerf Baaij ermee ophield zijn alle mallen door de eigenaar bewust vernietigd. Gelukkig doet Jachtbouw de Groot niet zo krampachtig. Ondanks het feit dat deze dinghies ook de naam hebben snel te zijn vanwege negen keer een Nederlands kampioenschap. Jeroen de Groot heeft aangeboden zijn mallen te vergelijken met de originele mallen uit 1913 van George Cockshott.
Vasileios Koutsouvoulos is een Griekse CAD ontwerper, die samen met Bert Hamminga de oorspronkelijke tekeningen van Cockshott heeft gedigitaliseerd in de tool SolidWorks. Eenmaal ingescand kan van elk onderdeel een mal op ware grootte worden gemaakt. Zie foto boven. De bouwmallen zijn in dxf formaat uit SolidWorks gehaald. En zeilmakerij Molenaar was daarna in staat de bouwmallen op ware grootte in zeildoek te snijden m.b.v een CNC.

Allard, CNC operator van zeilmakerij Molenaar met daarnaast de mallen van het Cockshott ontwerp uit 1913 in zeildoek. Zie ook de foto's Molenaar hoe een CNC werkt.
Vervolgens hebben we deze zeildoek mallen over de mallen van jachtbouw de Groot gelegd. In 1991 heeft het Nederlandse Watersportverbond het ontwerp van de dinghy veranderd. Alle maten gingen van inches naar cm en het moest allemaal in de "computer passen van die tijd". Het verhaal ging ook rond, dat deze dinghies niet meer te vergelijken waren met het originele Cockshott ontwerp. Maar iedereen kan gerust zijn: Er is geen of nauwelijks verschil. Controleer het zelf in dit foto album over de mallen. Alleen de voorste mal 2 is aan elke kant 2,5mm breder. Totaal 5mm. Bij een Nederlandse certificering wordt daar rekening mee gehouden. Bij nieuwgebouwde dinghies wordt op 420mm vanaf de voorkant een breedtemaat aangehouden van 573-588mm (15mm tolerantie). Bij 1913 dinghies is dat iets meer: 577-603mm. Het verschil is dus precies 5mm. En dat hebben wij dus ook proefondervindelijk vastgesteld. Waarmee is aangetoond dat het digitale model van Vasileios-Bert buitengewoon nauwkeurig is. Zeer opvallend: geen verschil bij de andere mallen.
Het verhaal ging altijd dat oude dinghies, iets boller in de kop waren. En dat klopt dus ook wel een beetje. Maar ook met het digitale model kan dus zonder problemen een Nederlandse licentie worden verkregen. Zowel volgens de nieuwe als de oude meetregels. Hoe nu verder: iedereen die van plan is een international 12 foot dinghy te bouwen, kan gebruik maken van de zeildoek mallen. Stuur een mail naar 12footcwc[at]gmail.com voor meer informatie.

Een nieuwe dinghy in aanbouw bij jachtbouw de Groot. Let op de mallen.
De originele Cockshott tekeningen uit 1913 zijn gratis te downloaden op 12footcwc.org tab technical.

Candidate Friendship Series

Friendship Series 2025 (Dutch classrules)

There are six candidate events for the Friendship series 2025, of which four will be selected. Most votes count. Everyone can now decide which four international regattas will eventually be on the calendar. These are the candidates for the Friendship series 2025.

1 Baldeneysee. Germany. April 5-6
An event near Essen for two ex-Olympic classes: O-jolle and international 12 foot dinghies. Organized by the German sailing club SKS.

2 De Kaag. Netherlands. June 7-9
For many years the class event of the Twaalfvoetsjollenclub with a large participation.

3 Princenhoftocht. Netherlands. July 5-6
On Saturday the Princenhoftocht, a combination of a tour- and a regatta event. On Sunday 2 regattas at Grou. Organization by the Royal sailing club Oostergo. Participating classes: 30m2, Lark and 12 foot dinghies. It doesn't get more classic than this.

4 De Bocht. Belgium. July 12-13
A small lake near Mechelen. Organisation: Belgian Twaalfvoetsjollenclub. The Belgian dinghy club is growing through the enthusiast people. On behalve of Luc Kerremans you are welcome. There is a small clubhous and room for campers. You won't regret to visit this event.

5 Schwerin. Germany. September 6-7
A large lake between Hamburg and Berlin. A fun event for all kinds of classic wooden ships. The German class organisation Flotte Nord would like a large participation. Can be perfectly combined with a holiday.

6 Lac de l’Eau d’Heure. Belgium. October 25-26
The closing of the season on a Belgian lake near Cerfontaine. Organisation by the French-speaking sailing club SNEH. Participants are OK dinghies, Europe and 12 foot dinghies

You give your most favorite event 6 points. The next 5 points, 4 points, 3 points, 2 points and your least favorite 1 point.
for example

De Bocht 6 points (you are very enthusiastic about the Bocht in Belgium)
Lac de l'Eau l'Heure 1 point (you really don't need this event)

Reply to this email with your choices, preferably before January 21, 2025.
E:12footcwc@gmail.com

Filling in does not mean that you are obliged to register. We would just like to know what is going on among the lovers of classic wooden dinghies in Europe.

www.12footcwc.org
Bert Bos
Reinhard Schroeder
Pieter Bleeker

Training 29 maart 2025

De training van de Twaalfvoetsjollenclub regio Noord en de Zeilvereniging Zuidlaardermeer (ZZ) is gepland op zaterdag 29 maart 2025. Het hek bij ZZ is vanaf 9:00hr open en ben je welkom. Trainers zijn Wim Bleeker, Pieter Bleeker en Jeroen de Groot.
Na het optuigen van de boten eerst een korte warming-up om de spieren weer soepel te krijgen, ca. 10:30. Daarna theorie over het trimmen van de jol, ca. 12:00hr het water op, waarna we de boothandling gaan oefenen zoals overstag gaan en gijpen. Vervolgens een paar korte trainingswedstrijden met een nabespreking en een drankje tot slot in het clubhuis van ZZ.
Voor met name benzinekosten van de volgboot, vraagt Jeroen de Groot als voorzitter van de Zeilvereniging Zuidlaardermeer (ZZ) een vergoeding van 5 euro per 12voetsjol.
Opgave via de secretaris van de twaalfvoetsjollenclub, de whatsapp groep Friendship Nordics, 12footcwc.org of een mail naar de trainers. Ook als je nog geen jol hebt, maar wel belangstelling, ben je welkom. Gewoon langskomen, vaak zijn er mogelijkheden mee te varen.
De Zeilvereniging Zuidlaardermeer kun je vinden door in de routeplanner Meerweg 58, Kropswolde in te voeren. Zie ook google maps Zeilvereniging Zuidlaardermeer aan de Meerweg, richting paviljoen de Rietzoom.
Voor een indruk, hier de foto's van de:
training 2017, training 2020, training 2022, training 2023, training 2024

Bescherming mast

De giek en de gaffel beschadigen de mast. In het verleden werd dat opgelost door leer om de mast te bevestigen en met touwtjes aan te snoeren. Nog steeds een prima oplossing. Epoxy plus glasvezel op de kwetsbare plekken aanbrengen, gebeurt ook. Dat lijkt een goede oplossing, maar is het niet. Mijn broer Wim zag opeens zijn mast knikken. Oorzaak: vocht onder de epoxy zorgde voor houtrot. Nog vroeger werd ook wel een koperen bescherming aangebracht. Met kleine spijkers werd dat dan bevestigd. In de jollenklasse zag je het niet veel, maar wel in de 16m2 klasse. Tegenwoordig is plastic regenpijp van 7 cm doorsnee erg populair in de kleuren grijs, wit of bruin. Normaal gesproken hebben we een hekel aan plastic maar in dit geval is de verleiding wel erg groot, want het is een goedkope oplossing. En daarnaast heel effectief om beschadigingen aan de houten mast te voorkomen. Het zagen van een stuk regenpijp kan je het beste met een kapzaag doen. Vervolgens in de lengte richting doorzagen. Bijvoorbeeld ook met de kapzaag. Daarna wordt het wat lastiger, want om de 3 stukken regenpijp er netjes om te krijgen moet aan de voorkant overal een gleuf overblijven van ca. 1 cm. Eerst de pijp om de mast doen op de juiste plaats en dan netjes aftekenen. Vervolgens kun je met een multitool er een strookje afhalen. Daarvoor gebruik ik het oude stuk mast van mijn broer Wim. Gaatjes boren in de hoeken en met kleine schroeven de regenpijp vast maken. Spijkertjes zou ik niet doen. Als je de mast een keer gaat lakken (heel verstandig) kun je de pijpen er ook weer gemakkelijk afhalen.
Denk wel aan regel 2.5.6: maximale lengte van de bescherming is 115cm. Wil je de giek en de gaffel ook beschermen dan ten hoogste over 50cm. Dat laatste doe ik niet, maar het mag dus wel.

Met een multitool er een scheef stukje afhalen, zodat overal een spleet te zien is van ca. 1cm.

Het uiteindelijke resultaat: drie stukken pijp van ongeveer 25-30cmm lengte. Dus ruim binnen de norm van de NL klassenvoorschriften. Zeker in deze gepolariseerde tijden is het verstandig met elk detail rekening te houden, helemaal als je aan het NK 2025 op de Loosdrechtse plassen wilt meedoen.

Supersuck of Andersen zelflozer?

door Pieter Bleeker

Op de foto een Supersuck zelflozer (bailer) in de kampioensjol 657 Chuchubi van mijn neef Marcel Bleeker. Een de Vlijt jol gebouwd in 1969, waarmee Jeroen de Groot twee keer kampioen van Nederland is geworden. De jol heeft dringend een renovatie nodig, de bailer lekt omdat het rubber is vergaan, daarnaast klemt ie, dus nauwelijks meer op een neer te krijgen. Ook de schroeven steken uit en zijn verroest.
De vraag is wat nu: een nieuw rubber bestellen en de bailer renoveren. Kosten van een rubber ongeveer 30 euro per stuk in Engeland bij Seasure. Of radicaal kiezen voor een andere oplossing: een Andersen super medium bailer bijvoorbeeld, kosten ongeveer 95 euro bij Kuipers .
Volgens de reklame loost een Supersuck ook bij lage snelheden beter, vanwege het venturi effect. Zie informatie van Seasure. Maar in de praktijk viel het mij tegen. Een jol vangt aan de wind, zoveel buiswater. Dat kan ook een Supersuck niet voldoende afvoeren. Met als effect veel water boven de vloerdelen en het risico dat je gemakkelijk kapzeist. Ook een nadeel: Supersucks hebben veel onderhoud nodig. Vaak insmeren met vaseline dus. Mocht je een keer vergeten de Supersuck dicht te doen, spuit het water naar binnen. Heel ongemakkelijk als je even niet in de buurt bent, je boot zit gelijk vol water. Het is dus een nieuwe Andersen bailer geworden voor de 657. Een super medium, met montage van binnenuit.
Een super mini Andersen bailer (77 euro) is ook een optie, wel gemakkelijk want deze heeft hetzelfde gat in de romp als de supersuck (40 bij 85 mm). Een supermidi bailer vraagt 43 bij 110 mm. Maar heeft als voordeel dat het meer water kan afvoeren, Een super medium bailer monteren is wel passen en meten. Het past allemaal maar net in een gang. Met behulp van thixothrope epoxy, dikker gemaakt met katoenvezels, kun je veel repareren. Als kit hebben we Sikaflex 291 gebruikt. De bijgeleverde rubbers hebben we niet gebruikt. Omdat een gang 7 mm dik is, kun je ze beter niet gebruiken om de bailers voldoende te laten afzinken. Voor het monteren, Sikaflex kit op de bailer smeren is het beste en daarna de moeren op de 6 bouten vanuit de binnenkant aandraaien. De bouten goed laten verzinken in het vlak.
Het foto album geeft een indruk van het gehele project zelflozer 657.

Het uiteindelijke resultaat, de super medium Andersen bailer vanuit de binnenkant gezien

Mijn broer Wim Bleeker bezig het gat in de romp op maat te maken voor de nieuwe Andersen bailer.

Zie ook dit voorgaande blog artikel over zelflozers.
Op de site van de Twaalfvoetsjollenclub tips over de supersuck

Baldeneysee 5-6 april 2025

Het eerste Friendship evenement in 2025: Duitsland, Essen, Baldeneysee 5-6 april 2025, voor O-jollen en klassieke houten 12voetsjollen. Beide klassen hebben een Olympische geschiedenis: De 12voetsjol in 1920 en 1928, de O-jol in 1936. Noteer het weekend van 5-6 april alvast in je agenda. De zeilvereniging Segler Kameradschaft Essen (SKS) organiseert het evenement onder de naam Ruhrpokal. Inschrijven kan binnenkort.
Er staan 5 wedstrijden op het programma, de eerste start is zaterdag 11:00hr. Donderdag is het clubterrein geopend en ben je al welkom. Vrijdagavond is er pizza in het clubhuis. En zaterdag een diner. Inschrijfgeld is meestal 35 euro waar 1 diner bij is inbegrepen van 25 euro. Aanhang kan ook meegenieten, maar betaalt apart 25 euro.
Adres van het clubhuis mbv google maps.
Voor een indruk en informatie zie de foto's van voorgaande jaren. Let op: Het is traditie dat iedere deelnemer een zelfgebakken taart meeneemt, het gehele evenement kan er dan gratis van genoten worden. Er is beperkt plaats voor campers. Aanbevolen hotels in de buurt: Gastgeb.

Zie het kaartje voor de aanbevolen route naar de SKS. Nadere informatie bij Bert Bos, Reinhard Schroeder of Pieter Bleeker. Contact via de website 12footcwc.org.

Ook in 2024 is het evenement georganiseerd. Zie hier het verslag voor een indruk. Dit evenement wil je echt niet missen.

Altijd spannende wedstrijden voor liefhebbers van klassieke houten 12voetsjollen. Nog steeds een echte eenheidsklasse! De friendship series zijn al 12 jaar een begrip.

Lac de l Eau d Heure 2024

door Anjo Klinkenberg. Zie foto boven, samen met Leen van Willigen in de 840

Zie ook het foto album
en hier een video van Luc Kerremans
Het verslag van Luc Kerremans voor de Tolerant website. Een behoud organisatie en tevens de klassenorganisatie van de Belgische Twaalfvoetsjollenclub.
De officiële uitslagen

Lac de l'Eau d'Heure is een prachtig stuwmeer ten zuiden van Charleroi in België. Vorig jaar had ik ingeschreven voor dit Friendship evenement, maar werd het afgelast wegens de extreme weersomstandigheden. Luc Kerremans van de B48 had toen al een Landall huisje gehuurd voor 6 personen en regelde dat de betaling hiervoor kon worden doorgeschoven naar dit jaar. Ik besloot dus te gaan. De heenreis heb ik in twee delen opgeknipt met een tussenstop in Minderhout, waar onze zoon met zijn gezin woont. Met de jol achter de auto donderdagmiddag 17 oktober vertrokken, daar aangekomen en gelogeerd en de volgende ochtend na de koffie weer verder. Omstreeks 12.00 uur vrijdag 18 oktober aangekomen in Froidchapelle waar Leen van Willigen, Luc Kerremans en Marie-Ange al gearriveerd waren. Pieter Bleeker en Geja waren er al met de camper. Richard Reurslag en Rinette en Tony Peeters arriveren ook in de middag en schuiven bij ons aan in het clubhuis van SNEH dat geheel gerund wordt door de leden. Het Landall-huisje is vanaf 16.00 uur beschikbaar voor ons (Luc en Marie-Ange, Tony, Leen, Anjo) en ’s-avonds gaan we met elkaar eten in een restaurant in Cerfontaine waar maxi-steaks werden geserveerd en de wanden met allerlei foto’s en attributen ter ere van de kannoniers waren behangen. De wedstrijden starten de volgende dag om 13.00 uur, zaterdag 19 oktober. De 5 jollen starten als laatste klasse na de OK-jollen (28) en de Moth Europes (33). De windverwachting is 9 knopen met uitschieters naar 20, dus voor mij alleen veel te veel. Leen heeft zich als bemanning aangemeld en dit heb ik in dank aanvaard. We zeilen zaterdag drie wedstrijden achter elkaar en er is telkens sprake van een voorhoedestrijd tussen de 888 (Pieter) en de 840 (Anjo) en een achterhoedestrijd tussen de B48 (Luc), 170 (Richard) en B46 (Tony)! We zeilen een trapezium met een innerloop waarin twee kruisrakken zitten. Als de wind iets wegzakt heeft de 888 voordeel, maar trekt de wind flink aan dan gaat de 840 met bemanning iets sneller. De eerste wedstrijd wordt gewonnen door de 840 en de tweede en de derde door de 888. Zaterdagavond is er een drie gangen-diner voor ca 60 personen in het clubhuis SNEH voor de deelnemers. Er is gekookt door de leden. Soep vooraf, dan pastei met rijst en een rijst- of vruchtentaartje toe. Chapeau voor deze presentatie vanuit een mini-keukenvoorziening! Na een goede nachtrust is de eerste start op zondag om 10.00 uur. De wind is ca 10 knopen met uitschieters naar 25. Waar voor de OK-jollen en de Moth Europes verschillende keren een algemene en individuele terugroep op het startschip getoond werd, gedragen de vijf jollen zich voorbeeldig bij de start en geen enkele wedstrijd wordt er te vroeg gestart. In de derde wedstrijd wordt de 888 1e en de 840 2e. In de vierde wedstrijd ligt de 888 na het eerste kruisrak voorop en lijkt het even of Tony voor de wind de 840 als tweede boot gaat inhalen. De wind trekt weer aan en in het tweede kruisrak raakt Tony de aansluiting kwijt, de 840 pakt het voordeel van de bemanning en finished uiteindelijk als eerste. Tony vindt het mooi geweest en gaat terug naar de haven. Ook de vijfde wedstrijd wint de 840 en hiermee is de strijd beslecht voor de einduitslag. Dat bijna alle jollen de vijf wedstrijden helemaal hebben uitgevaren met de uitschieters van de wind tot ca 25 knopen is een prestatie op zich, die gemeld mag worden!
De einduitslag is als volgt:
1. 840 Anjo Klinkenberg en Leen van Willigen
2. 888 Pieter Bleeker
3. 170 Richard Reurslag
4. B46 Tony Peeters
5. B48 Luc Kerremans en Marie Ange

Alle deelnemers een prijs: een fles Fagnes Belgisch bier. Richard Reurslag (foto) is een groot liefhebber. De Fagnes bieren zijn ook via hun website te bestellen. Aanrader.

Noordelijke prijzen

Geschreven door Gerrit Klugkist

Prijzen. We hebben overal prijzen voor, wie het snelst is, wie het verst is wie het hoogst is, wie het slimst is en ja dan kan de jollenclub niet achterblijven. Maar waarom krijgt nummer 1 de hoofdprijs, je doet mee aan een spel wat je leuk vindt en dan ben je het snelst af, is het afgelopen terwijl je eigenlijk wel wat langer aan dat leuke spelletje had willen meedoen. Zo zou nummer laatst eigenlijk de eerste prijs moeten krijgen hij geniet het langst van dat leuke spel. Helaas zo zit de wereld niet in mekaar, nummer 1 gaat er met het grote geld vandoor en de rest heeft het nakijken. Daar hebben die slimme Noordelijke jollenzeilers wat op bedacht, onder de eerste prijzen kunnen we niet onderuit maar we stellen extra prijzen beschikbaar voor de snelste stijger (hard lopers zijn dood lopers) bij ons de skreppers prys, de zet-hem-op-prijs voor beginners die er nog niks van bakken maar toch leuk mee doen (alle begin is moeilijk), de noordelijke competitieprijs, wie over een heel jaar aan de meeste wedstrijden meedoet met een bovengemiddeld resultaat( meestal iemand met veel tijd en een partner die hem of zij de vrijheid geeft) en dan hebben we nog de promotie prijs nog die is voor degene die het meest heeft bijgedragen aan de bekendheid en of welzijn van de club en dat is iemand die van een borreltje houdt omdat de prijs meestal een fles Beerenbug van de Wd. Joustra is aangeboden door Jaap Sonnenberg. Als we dan toch namen noemen, de Skreppers prys is aangeboden door Gerard Wuring. , de-zet-hem-op-prijs door Max Breuning, zonder hem had de jollenclub regio Noord, misschien niet eens meer bestaan. De jaarprijs Noordelijke Competitie is in het leven geroepen door Simon Schermerhorn: ontwerp en realisatie. De rvs-midzwaardjes zijn gemaakt door Ton v.d. Toolen, het houten blok is gemaakt en gelakt door Rypke de Jong. Zie voor alle details over de Noordelijke jaarprijs de website van Simon Schermerhorn.
Prijzen zijn er vooral om het kaf van het koren te scheiden, maar uiteindelijk ook weer niet heel belangrijk.

Gerrit Klugkist 814.

Sluitingswedstrijden KWS 2024

Door Marco Piket (zie foto boven in zijn 824 Oranjetipje)

Zie uitslag op de KWS website of in PDF formaat
Zie het foto album met foto's van Pieter Bleeker en Jolanda Piket

Sluitingswedstrijden op het Sneekermeer 28 en 29 september.
Zaterdag zou volgens de weerberichten gepaard gaan met een pittig windje. Tussen de 4 en 5 beaufort is denk ik een redelijke inschatting, waarbij in de buien enkele uitschieters zaten. Het deelnemersveld was zeker gezien de deelname twee weken eerder in Grouw karig te noemen. Boten al in onderhoud, vakantie, diploma-uitreiking van kind, tal van legitieme redenen, maar wel jammer. Van de acht inschrijvers gaf Bart Brijder aan ook te zijn verhinderd dus waren er nog zeven dappere strijders over. Jolanda Piket vond de weersvoorspelling iets te veel van het goede en Leen van Willigen en Gerrit Klugkist gingen als duo op weg in de 814. Na de start bleek al snel dat Durk Zandstra (861) en Victor van Solinge (786) de snelheid er goed in hadden. Tot geluk van de andere drie hadden ze wat moeite met het lezen van de banenkaart waardoor het veld nog enigszins bij elkaar bleef. In het tweede en ook laatste kruisrak bleek Durk Victor te snel af te zijn en kwam als winnaar over de streep. Na een behoorlijke pauze stond de middagwedstrijd op het programma. Nadat de eerste drie klasses al waren gestart en wij aan de beurt waren kwam er een gitzwarte lucht over op het Sneekermeer. Met een enorme hoeveelheid regen en wind. Alles en iedereen werd van het meer gehaald terwijl er al diverse boten panne hadden of waren omgeslagen. Zelf lag ik in de beschutting van de golven op de Zoutepoel. Na ongeveer een kwartier was het meer leeg en de ergste wind voorbij. Om 16.00 zou er weer gestart worden en bij het startschip aangekomen waren Victor en Marco Piket de enige jollen die nog de moed hadden van start te gaan. Na een boeiend één tegen één gevecht wist Marco Piket (824) als eerste door de finish te gaan. De zondag was wat de weersvoorspelling betreft iets vriendelijker, dus waren Leen (848) en Jolanda (558) ook van de partij. Na een kwartier uitstel gingen we van start en op weg naar de groene bovenboei. Tenminste dat deden Durk, Pieter Bleeker (888) en Marco. De rest ging echter naar de blauwe bovenboei. Marco en Pieter draaiden om en gingen alsnog naar blauw, terwijl Durk om groen heen ging. Zes blauwen en éen groene dus. Durk gaf zijn koppositie niet meer prijs, Pieter voer terug naar de tweede plaats en Gerrit legde beslag op de derde plaats. Victor legde nog beslag op de vierde plaats voor Marco en creëerde hiermee een gunstige uitgangspositie voor de laatste wedstrijd. Wie er nu uiteindelijk gelijk had bij de bovenboei blijft een mysterie. Of Durk had gelijk en de 6 blauwen niet of andersom. Geen van de deelnemers vond het nodig hier een zaak van te maken zodat de uitslag bleef staan ongeacht of je de groene of blauwe bovenboei had gerond. Op zijn minst opmerkelijk, ik weet nu nog niet wie er gelijk had. In elk geval was het niet slim van het wedstrijdcomité twee boeien op die plek neer te leggen en dan ook nog vlak bij elkaar. De laatste wedstrijd begon zoals gezegd met Victor op kop van het klassement en met Durk als grootste concurrent. Victor mocht twee plaatsen achter Durk eindigen om totaalwinnaar te worden. Er was immers geen aftrekwedstrijd: alle 4 wedstrijden telden mee. Het derde en laatste kruisrak ging de beslissing brengen. Pieter ging Durk nog voorbij en won de laatste wedstrijd. Durk werd tweede. Leen werd verdienstelijk derde gevolgd door Marco en Jolanda. Victor kwam als zesde over de finish gevolgd door Gerrit waarvoor de wind toch wel weer een tikkie te veel was aangetrokken. Dit alles resulteerde in een terechte totaaloverwinning van Durk Zandstra met Victor van Solinge als runner-up en daarachter Marco Piket als derde. Ik heb ondanks de vele wind op zaterdag en de iets te geringe opkomst een heerlijk zeil weekend gehad, waarvoor dank aan de overige deelnemers.

Durk Zandstra op kop in de zatermorgen wedstrijd (foto Jolanda Piket)

GWS KE september 2024

door Pieter Bleeker

Zie het Foto album en de Uitslagen

Altijd het hoogtepunt van het seizoen in de regio Noord: Het klassenevenement Grou, georganiseerd door de GWS 14-15 september. Met als eerste prijs de zilveren jol, ooit in de jaren 30 verzeild in Indonesië en via een legaat en een besluit van het toenmalige bestuur, geschonken aan de regio Noord. Het heet daarom ook wel de Jan Wiegel prijs. Prachtig zeilweer dit weekend, zonnig en bft 2 tot 3. Maar wel met winddraaïngen van soms 25 graden. Dat maakte het allemaal spannend en onvoorspelbaar, ook omdat de verschillen tussen de noordelijke zeilers steeds kleiner worden. Maakte vorige week Arnold Salverda nog met een eerste plaats in de derde wedstrijd de blits. Nu zeilde zachtweer specialist Gerrit Klugkist in de laatste wedstrijd en vlak voor de finish nog een ééntje. En dat niet alleen, met een 3 en een 4 werd hij uiteindelijk tweede totaal. Geen Bart Brijder, Pieter Bleeker, Floris van der Meer, Bert Bos. Zij kwamen er niet aan te pas, hoewel de verschillen uiterst klein waren. Wel fier op kop ging Wim Bleeker. Hij maakte weer heel weinig fouten en dat betaalt zich uit met een score van 1,2,3,2. Erik van der Meer en Bart Brijder hadden voor aanvang van de vierde wedstrijd ook nog een kans op de hoofdprijs, omdat ze ieder een ééntje hadden gevaren. Maar in de laatste wedstrijd konden ze geen potten breken: Erik 9e en Bart 6e.
De uitwisseling tussen de verschillende regio's wordt helaas steeds minder, maar we waren wel blij dat Olaf Arends en Hero Breuning de moeite hebben genomen helemaal naar het Noorden af te reizen, waardoor het totaal aantal deelnemers op 21 uitkwam. Behalve het zeilen is ook het sociale element belangrijk, daarom is het goed dat we maar twee wedstrijden op een dag zeilen. Zodat er ook nog ruimte is voor een goed gesprek tussen de middag. Op de zaterdag avond weer een geslaagd bezoek aan Kota Radje, het uitstekende Chinese reataurant in Grou. De nieuwe regiocommissaris Tseard de Jong stelde zich voor en heette iedereen welkom. Daarna vroeg hij een minuut stilte voor Jetty van der Kooy(85), zij is eind augustus overleden. Haar man, de bekende zeiler Hans van der Kooy (86) was aanwezig bij het diner en stelde dit gebaar erg op prijs. Zijn betrokkenheid is nog groot, want in zijn tour 16m2 volgde hij alle wedstrijden op de voet.
De prijsuitreiking gaat altijd gedeeltelijk in het Fries, tenslotte is GWS op en top een Friese club. De voorzitter reikte de zilveren jol uit aan Wim Bleeker en uiteraard ook prijzen voor Gerrit Klugkist en Erik van der Meer. Daarnaast een mooie aanmoedigingsprijs voor Jolanda Piket en Erik de Vries. Natuurlijk wil iedereen graag weleens vooraan eindigen, maar we moeten niet vergeten dat ook in de middenmoot en de achterhoede fanatiek wordt gezeild voor een eervol resultaat. En het allerbelangrijkste: genieten van het mooie weer, de vele boten op het water (GWS schouwen en Valken) en uiteraard de plassenbanen, waardoor je ook de schoonheid kunt ervaren van de Wijde EE, de Tynje en het Pikmar m.a.w. het Friese landschap.

Wim Bleeker met de zilveren jol wisselprijs. Bovenste foto: Floris van der Meer in een poging de Tynje door te komen.

Gerrit Klugkist krijgt de 2e prijs. Lees hieronder zijn dankwoord.

Nog na genietend van een prachtig zeilweekend GWS in Grou wil ik jullie bedanken voor de lovende woorden en felicitaties. Wim was natuurlijk de allerbeste, maar voor mij voelde het ook als de hoofdprijs. In de laatste wedstrijd was de Tynje toch weer bepalend. Ik dacht wat zitten jullie hoog en liet me ruim afzakken en had vrij baan. Toch dacht ik steeds waar blijven ze nou, maar ondertussen liep ik lekker in op Bert, die ver op kop lag. Voor de laatste boei liep ik onder Bert door en dacht wat sneu, lig je driekwart van de wedstrijd één en wordt je toch nog gepasseerd maar dat was te vroeg gejuicht, want voor het ronden van de boei was Bert me weer voor. Wat er toen gebeurde geloof je niet maar ik kreeg plotseling een privé vlaag en hing maximaal zodat ik weer boven Bert lag en hem de wind uit het zeil kon nemen,  (Ik heb Tjibbe even bedankt) en zeilde in één slag naar de finish terwijl  anderen nog een keer overstag moesten. Leen wel 5 keer. Zeilen blijft een bijzondere sport. In Langweer was ik in de laatste wedstrijd nog laatste maar ook daar heb ik genoten. Ik hoop dat ik nog lang met jullie mee mag doen.

Met vriendelijke groet,

Gerrit 814