Op de foto de uitrusting van een Italiaanse dinghy classico. Er zijn 10 verstelmogelijkheden. In Nederland noemen we een jol met deze uitrusting een moderne houten jol. De Nederlandse klassieke jol kent 3 verstelmogelijkheden: zwaardtalie (blauw), halstalie (groen) en neerhaler (rood). Zie foto's hieronder. Alle 3 bevestigd aan een oog op het mastblok. In een moderne houten jol is een rails bevestigd, waarbij de mastvoet vaak ook nog verstelbaar is tijdens de wedstijd. In een klassieke houten jol is er alleen een mastgat. Tijdes de wedstrijd kan de mast niet versteld worden.
Voor tourzeilers is een moderne houten jol minder geschikt. Met zoveel trimtouwen wordt het wel erg ingewikkeld. Wedstrijdzeilers vinden veel verstelmogelijkheden aantrekkelijk. Maar als iedereen een simpele inrichting heeft, geeft dat twee voordelen: de jol blijft echt klassiek zoals George Cockshott het 102 jaar geleden heeft bedoeld (principe 1) . En alle trimmogelijkheden maakt de 12voetsjol ook duurder dan echt noodzakelijk. Houdt de jol zo goedkoop mogelijk (principe 2). Alle trimmogelijkheden leiden tijdens een wedstrijd ook af. Nu is het vooral een taktisch spel. In Italie vindt men het leuker de jol zo snel mogelijk te maken, zodat men nog een heel klein beetje kan concurreren met plastic jollen. Dat is echter een verloren strijd: plastic jollen zijn altijd sneller. Een toekomstvisie: Over 10 jaar varen in Italie uitsluitend plastic jollen en in Nederland uitsluitend houten jollen. Twee foto's hieronder geven een indruk van de uitrusting van een klassieke houten Nederlandse jol.
