Door Pieter Bleeker
Op zaterdag 6 juli 2024 stond de Princenhoftocht gepland. Erik van der Meer was contactpersoon voor de zeilvereniging Oostergo. Zijn voorstel: Niet door laten gaan, want het gaat veel te hard waaien. De zeilvereniging Oostergo heeft zijn advies overgenomen en op vrijdag de tocht al afgeblazen. Toen zaterdag ook nog code geel was afgegeven, was iedereen blij met dit besluit, want bft 9 is toch wel iets te veel van het goede. En ja, wat ga je dan doen op zo’n vrije dag. Nou bijvoorbeeld de schitterende kerk in Grou bezoeken, die toevallig open was en waar je een toelichting kon krijgen op de geschiedenis. Gebouwd in 1120 en daarna diverse keren verbouwd. Bijzonder: iedereen kan zijn eigen vlag op de kerk laten wapperen…als je maar betaalt. Voor de zeilvereniging Oostergo geen probleem en zo kon iedereen zien dat hun verenigingsvlag op de toren wapperde en er dus weer een Princenhoftocht werd gehouden.
Gelukkig was de wind op zondag 7 juli iets minder hard. Normaal worden dan gewone wedstrijden op het Pikmeer verzeild, maar op veler verzoek werd de Princenhoftocht alsnog gehouden. Er hadden 24 jollen ingeschreven, maar door de stevige wind verschenen er uiteindelijk 11 aan de start. Bij de Larken en de 30m2 hetzelfde beeld. De organisatie in de persoon van Tjalling van der Goot heeft tijdens de prijsuitreiking voor 2025 daarom alvast mooi weer en bft 3 aangevraagd. Is de Princenhoftocht nu een toertocht of een wedstrijd? Eigenlijk beide. Want als je naast elkaar vaart, wil iedereen toch wel graag winnen. Maar sommigen kozen ervoor met hun tweeën te gaan zeilen, terwijl je weet dat in een lang voor de winds rak je dan geen kans hebt. Wim Bleeker zeilde met zijn zoon Marcel. Gerrit Klugkist uiteraard met Leen van Willegen. Marco Piket met zijn zus Jolanda. En nieuw in de club Cornelis van den Muyzenberg in de 453, samen met zijn moeder van 89. Gerry Murray en Margaret Delaney waren speciaal overgekomen uit Ierland voor dit Friendship event, maar in het buitenland is het niet gebruikelijk bij zoveel wind in de jol te gaan varen, daarom bleven ze aan de kant. Maar ze hebben wel genoten van de gastvrijheid en komen zeker een keer terug. Vooral als Margaret met pensioen gaat. Veiligheid voor alles en daarom is het belangrijk dat er altijd volgboten meevaren. Bart Brijder, Berend van der Meer en Jacqueline hielden iedereen goed in de gaten. Bij de jollen is niemand omgegaan, maar bij de Larken wel. Gelukkig geen ongelukken, iedereen kon de tocht uitvaren. Bij het huisje van tante Corrie (foto boven) wordt tussen de twee “wedstrijden” altijd gepauzeerd. Namens de jollenklasse hebben we haar weer een cadeautje overhandigd. Tante Corrie stelt met plezier haar terrein ter beschikking, vond alle zeilers er stoer uitzien en hoopt nog vele jaren de lunchpakketten uit te delen. In het fotoalbum zijn veel foto’s daar genomen. Meedoen is belangrijker dan winnen, maar toch … in de kopgroep wordt elkaar geen centimeter gegund. In de eerste wedstrijd, alleen maar voor de wind, werd Floris van der Meer tweede. In de tweede wedstrijd, terug kruisen naar het zeilcentrum, waren de twee-pitters in het voordeel. Wim en Marcel Bleeker lagen gelijk vooraan en waren voor niemand meer in te halen. Maar daarachter ontstond een interessant duel. Floris lag weer knap tweede met op de derde plaats Durk Zandstra, die met zijn 2 meter en ruim 100 kilo ook geen moeite had de boot recht te houden. In het laatste gedeelte voor de finish was er een lang ruim rak. Ik kon Durk steeds meer inlopen en in het laatste kruisrak van ca. 100m tot de finish, kreeg ik ook nog een mooie winddraaiing mee. Durk kwam er echter over bakboord aan en ervoor langs kon net niet. Dus er maar achterlangs in de hoop over bakboord naar de finish Durk te pakken. Ondertussen dekte Floris mij af, want hij had ook wel door, als ik een derde plek voer, kon hij fluiten naar de eindoverwinning. Om een lang verhaal kort te maken, ik voer 5 meter te lang door, Durk kon daardoor net iets eerder de finish halen en zo kreeg Floris dus toch de zo felbegeerde overwinning. Een terechte winnaar, wat ook nog eens in de Leeuwarder Courant werd vermeld. Ik tweede, Erik van der Meer derde en Wim/Marcel Bleeker vierde totaal. Zie hier alle uitslagen. De traditie schrijft voor, dat de prijsuitreiking, met een gratis drankje, op het starteiland wordt gehouden. Gezien het tijdstip werd nu gekozen voor het zeilcentrum. Iedereen van het bestuur had nog wel een stropdas om, ook een traditie, maar het colbert ontbrak ivm de regen. Daarvoor in de plaats zeilkleding. Eigenlijk het enige smetje op een geslaagd evenement. Volgend jaar gaat alles weer volgens de traditie, ontstaan in 1848. Het was weer een geslaagde Princenhoftocht.
