Prachtig dat nieuwe jollenblad van november 2021. Wietske van Soest en alle andere auteurs hebben weer een mooi blad gemaakt. Eén artikel bleef me vooral bij, dat van Iman Damsté. Met veel humor geschreven, maar wel een tegenstander van nieuwlichterij. Zijn opvattingen spreken me aan. Nu moet ik toegeven dat ik me ooit ook wel eens aan nieuwlichterij heb bezondigd. 55 jaar geleden, toen nog als 11-jarige stuurman in Flits 547. Het geverfde onderwaterschip zette ik voor de wedstrijd in de was, een druppel water gleed er dan beter van af, dus dat moet sneller gaan. Ook weleens een rits in het onderlijk laten maken, voor de wind ritste je hem open en dan had je een boller zeil. Helaas allemaal flauwekul. Maar je probeert wat om vooraan te komen. Dat gebeurt nu dus ook in de jollenclub: professionele trainers, die niet goed genoeg zijn voor het Olympische zeilen, willen graag wat bij snabbelen via onze club. En dan moet het hele seizoen vooral korte wedstrijden worden gevaren om zogenaamd modern en professioneel bezig te zijn. Dus zo veel mogelijk starts, altijd. Wat Iman ook aangaf, we hebben toch traditionele plassen banen? Dat is veel leuker en ontspannender. Maximaal 2 wedstrijden op een dag, kun je tussen de middag ook nog eens een goed gesprek aangaan met je mede zeilers over actuele ontwikkelingen. Duuk Dudok van Heel ziet dat ook wel zitten. In plaats van nieuwlichterij, lijkt me het handhaven van de traditie veel beter. Niet vooruit, maar achteruit. Bijvoorbeeld door weer roeiriemen aan boord te nemen. Ongeveer 6 kilo extra gewicht. En het gekke is, zelfs op die manier kun je nog kampioen worden (in totaal 5 keer gedaan). Een ander voordeel: bij weinig wind, zit je altijd als eerste weer op het terras met een koel glas bier. Gelukkig zijn we geen Olympische klasse meer, want een beetje relaxed zeilen lijkt me een groot goed. Zeker voor 50 plussers, die de midlife crises hebben overwonnen. Een voorbeeld hoe het ook kan is de traditionele training op het Zuidlaardermeer, begin april. Voor jollenzeilers, door jollenzeilers. Vergelijkbaar met de Jolly midweek van vroeger. Alleen geen kosten, omdat de zeilvereniging Zuidlaardermeer met voorzitter Jeroen de Groot, ook nog van de oude stempel is. Gewoon vrijwilligers met liefde voor het zeilen, zoals het hoort. Het weekend erna reizen we altijd af naar Duitsland voor de Friendship Series op de Baldeneysee. Ook erg gezellig en ontspannend. Nadere berichten volgen deze winter via de diverse informele app groepen.
